วันพุธที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

អំពី​រឿង​ដែល​បង្កើត​មាន​ហៅ​ថា​តេជោ​ចៅហ្វាយ​ខែត្ត​កំពង់​ស្វាយ

អំពី​រឿង​ដែល​បង្កើត​មាន​ហៅ​ថា​តេជោ​ចៅហ្វាយ​ខែត្ត​កំពង់​ស្វាយ
ពី​ដើម​ឡើយ​គ្មាន​ទេ គឺ​មាន​ហៅ​តែ​ចៅហ្វាយ​ស្រុក​ទេ
កាល​ណោះ​មាន​មនុស្ស​តាំង​សិល្ប នៅ​ស្រុក​កំពង់​ធំ លុះ​តាំង​សិល្ប​នៅ​យូរ​ទៅ​ពូកែ​ណាស់ គ្មាន​អ្នក​ណា​នឹង​ច្បាំង​ឈ្នះ​សោះ ក៏​តាំង​ខ្លួន​ធ្វើ​ជា​ស្ដេច​នៅ​កំពង់​ស្វាយ ព្រះ​ករុណា​ជាអំម្ចាស់​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា បើ​ឈ្មោះ​ណា​ចាប់​អ្នក​សិល្ប​នេះ​បាន​នឹង​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​ចៅហ្វាយ​ស្រុក​កំពង់​ ស្វាយ អ្នក​ណា​ក៏​មិន​ហ៊ាន​នឹង​មក​ចាប់​អ្នក​សិល្ប​នេះ​ទេ ព្រោះ​សិល្ប​នេះ​ពូកែ​ណាស់ នោះ​មាន​តែ​មនុស្ស​ម្នាក់​ចូល​ទៅ​ថ្វាយ​បង្គំ​ទូល ព្រះ​ករុណា​ជាអំម្ចាស់ សុំ​ខ្លួន​ទៅ​ចាប់​អ្នក​សិល្ប​នោះ ព្រះ​ករុណា​ទ្រង់​ព្រម​ហើយ​ឲ្យ​មនុស្ស​នោះ​មក​ចាប់ មនុស្ស​នោះ​មាន​ប្រាជ្ញា​ណាស់ ហើយ​មក​ដល់​កំពង់​ធំ យក​កូន​ក្រមុំ​ម្នាក់​ស្អាត​ទៅ​ជូន​អ្នក​សិល្ប​នោះ​ធ្វើ​ជា​ប្រពន្ធ​អ្នក​ សិល្ប​នោះ​អរ​ណាស់ ហើយ​ទទួល​នាង​នោះ​យក​ធ្វើ ជា​ប្រពន្ធ លុះ​យូរ​ប្រហែល​មួយ​ឆ្នាំ មនុស្ស​នោះ​ហៅ​កូន​ដែល​ឲ្យ​ទៅ​អ្នក​សិល្ប​នោះ​ធ្វើ​ប្រពន្ធ​មក​ប្រាប់​ថា កូន​ឯង​សួរ​ប្ដី​ឯង តើ​តម​ត្រណម​អ្វី​ខ្លះ កូន​នោះ​ឮ​ដូច្នោះ​ហើយ​ទៅ​វិញ លុះ​ពេល​យប់​តាំង​សួរ​សិល្ប​ប្ដី​ថា លោក​តម​ត្រណម​អ្វី​ខ្លះ ប្ដី​ក៏​មិន​ព្រម​ប្រាប់​សោះ ប្រពន្ធ​នោះ​ចេះ​តែ​សួរ​រាល់​ពេល​ប្ដី​នោះ​ក៏​មិន​ព្រម​ប្រាប់ ប្រពន្ធ​ក៏​ថា បើ​លោក​មិន​ប្រាប់​ធ្វើ​ម្ដេច​នឹង​ដឹង​ថា​លោក​តម​អ្វី​ខ្លះ ក្រែង​លោ​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ទៅ​មិន​ដឹង​ខុស​ត្រណម​លោក អ្នក​សិល្ប​ដែល​ពូកែ​ក៏​ប្រាប់​ទៅ​ប្រពន្ធ​ថា ត្រណម​ដែល​តម​នោះ​គឹ​កុំ​ឲ្យ​តែ​វាយ​ដែក ប្រពន្ធ​ស្ដាប់​ហើយ​ក៏​នៅ​ស្ងៀម​ទៅ លុះ​យូរ​ទៅ​អា​ពុក​នោះ​សួរ​ថា ប្ដី​ឯង​តម​​ដូចម្ដេ​ខ្លះ នាង​ប្រាប់​ថា តម​តែ​កុំ​ឲ្យ​វាយ​ដែក អា​ពុក​ឮ​ហើយ​នៅ​ស្ងៀម លុះ​យូរ​បន្តិច​ទៅ​ក៏​សុំ​អ្នក​សិល្ប​កូន​ប្រសា​នោះ​ធ្វើ​រោង​ដំ​ដែក​ថា ខ្លួន​ក្រ​លំបាក​គិត​នឹង​ធ្វើ​រោង​ដំ​ដែក​មួយ អ្នក​សិល្ប​នោះ​ឮ​ក៏​ព្រម​ឲ្យ​អាពុក​ក្មេក​នោះ​ធ្វើ​រោង​ដំ​ដែក អា​ពុក​​ក្មេក​នោះ​ទៅ​តាំង​រោង​ដំ​ដែក​មួយ​នៅ​ភូមិ​ស្លាកែត​នៅ​ខាង​លិច​វត្ត ​កំពង់​ធំ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ តាំង​តែ​ដំ​ដែក​នោះ​ធ្វើ​ជា​ប្រដាប់​គ្រប់​យ៉ាង​មាន​កូន​ជាង​នោះ​ប្រហែល ២០ នាក់ លុះ​យូរ​ៗ ទៅ​គាត់​មក​លេង​នឹង​កូន​គាត់​ធ្វើ​ជា​និយាយ​ថា ឯង​មិន​នាំ​ប្ដី​ឯង​ទៅ​លេង​មើល​អញ​ដំ​ដែក​ម្ដង កូន​នោះ​ឮ​ហើយ​ក៏​បបួល​អ្នក​សិល្ប​នោះ ៗ ក៏​មិន​ព្រម​ទៅ ព្រោះ​ខ្លួន​តម​មិន​ឲ្យ​វាយ​ដែក​នឹង​ដំ​ដែក ប្រពន្ធ​ចេះ​តែ​បបួល​ច្រើន​ដង​ពេក​ក៏​ព្រម​ទៅ ដល់​ទៅ​ដល់​រោង​ដំ​ដែក​មោះ អា​ពុក​ក្មេក​ឃើញ​កូន​ប្រសា​នោះ​មក ឲ្យ​កូន​ជាង​ដុត​ភ្លើង​គ្រប់​កន្លែង​ស្នប់​ទាំអអស់ ហើយ​ត្រង់​កន្លែង​ស្នប់​ដែល​គាត់​ធ្វើ​នោះ​ដាក់​គ្រែ ១ ជិត​នោះ ហើយ​នៅ​លើ​គ្រែ​គាត់​ដាក់​សុទ្ធ​តែ​ញញួ​ដំ​ដែក ហើយ​គាត់​ហៅ​ទៅ​កូន​ប្រសា​នោះ​ថា លោក​អញ្ជើញ​អង្គុយ​លើ​គ្រែ​ខាង​នេះ ក៏​ទៅ​អង្គុយ​លើ​គ្រែ​តាម​ពាក្យ​ដែល​អា​ពុក​ក្មេក​អញ្ជើញ អាំ​ពុក​ក្មេក​តាំង​តែ​ដុត​ដែក​នោះ​ឲ្យ​ឆេះ​ក្រហម ហើយ​មើល​ទៅ​ថា​ល្មម​អ្នក​សិល្ប​នោះ​ភ្លេច​ខ្លួន​ហើយ តាំង​យក​ដង្កាប់​ចាប់​ដែក​នោះ​មក រួច​រុញ​ទៅ​ខាង​មុខ​អ្នក​សិល្ប​នោះ​គាត់​ធ្វើ​ជា​ស្រែក​ហៅ​លោក​ជួយ​ផង អ្នក​សិល្ប​នោះ​ភ្លេច​ខ្លួន​ក៏​កញ្ឆក់​ញញួ​មក​តាំង​សំពង​ដែក​នោះ​បាន ១ម៉ាំង ទើប​នឹក​ឃើញ​ថា អញ​ខុស​ត្រណម​តើ រួច​នាំ​ប្រពន្ធ​មក​ផ្ទះ​វិញ លុះ​យូរ​ទៅ​អា​ពុក​នោះ​ទៅ​សួរ​កូន​ថា ឥឡូវ​ប្ដី​ឯង​ភេទ​ដូច​ពី​ដើម ឬ​ដូចម្ដេច កូន​ប្រាប់​ថា ឥឡូវ​មិន​ដូច​ពី​ដើម​ទេ អា​ពុក​ស្ដាប់​ហើយ​ដឹង​ថា កូន​ប្រសារ​អស់​ពូកែ​ហើយ លុះ​យប​តាំង​ចូល​ទៅ​ចាប់​អ្នក​សិល្ប​កូន​ប្រសា​នោះ​ចង​ជាប់​នោះ នាំ​យក​ទៅ​ថ្វាយ​ព្រះ​ករុណា​ជាអំម្ចាស់ ៗ ឲ្យ​យក​ទៅ​សម្លាប់ ហើយ​តាំង​គាត់​នោះ​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​ចៅហ្វាយ​ស្រុក​កំពង់​ស្វាយ តាំង​ងារ​ជា​ឲកញា​តេជោ​មិន​ដាក់ (ដែជោ) នេះ​ទេ គឺ​ដាក់​អក្សរ (តេជោ) បាន​ជា​ដាក់​យ៉ាង​នេះ ព្រោះ​ថា​កើត​ពី​ដែក​ភ្លើង​ឆេះ គឺ​តាំង​ពី​នោះ​មក​បាន ជា​មាន​ហៅ​ថា ឲកញា​តេជោ តែ​យូរ​ឆ្នាំ​ណាស់​មក​ហើយ ។ 
ប្រភព http://www.budinst.gov.kh/?q=node/181

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น