วันพุธที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ពិធី​ស្រោច​ទឹក​ចៅ​អធិការ​ថ្មី

កាល​នឹង​តាំង​ចៅ​អធិការ​ថ្មី​ឡើង ក្នុង​មួយ​អង្គ ៗ ដោយ​ការ​រើស​ដោយ​ព្រមព្រៀង​គ្នា ហើយ​ដល់​ថ្ងៃ​នឹង​ទទួល​សញ្ញា​បត្រ ឬ​បង្គាប់​ពី​អ្នក​ធំ មាន​ទំនៀម​ធ្វើ​ពិធី​ស្រោច​ទឹក​ចៅ​អធិការ​នោះ​ជា​ការ​សម្ពោធ ដើម្បី​ជា​កិត្តិយស​នឹង​ដើម្បី​ឲ្យ​នៅ​ជា​សុខ​សប្បាយ​តទៅ ។ កិច្ច​នេះ​នឹង​មាន​ទាក់ទាម​ដោយ​ព្រះ​ពុទ្ធានុញ្ញាត​ទុក​ឲ្យ​ធ្វើ​ដូច្នោះ​ក៏ ទេ កើត​ឡើង​ដោយ​សេចក្ដី​និយម​របស់​អ្នក​ស្រុក ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​តាម​ក្បួន​ព្រាហ្មណ៍ ។ ការរៀបចំ​ក្នុង​ពិធី​នេះ ជា​ភារៈ​លើ​ឧបាសក​ឧបាសិកា មាន​អាចារ្យ​ជាដើម នឹង​គប្បី​ធ្វើ​ដោយ​ស្រុះ​ស្រួល​ផង​គ្នា ។ មុន​ដែល​នឹង​រៀបចំ​អាចារ្យ​ត្រូវ​គន់គូរ​រើស​រក​ថ្ងៃ​ដែល​ល្អ​តាម​ក្បួន​ ហោរា​សាស្ត្រ​ហើយ ទើប​នាំ​គ្នា​រៀមចំ​តាម​ទំនៀម​ទម្លាប់ ដូច​មាន​តទៅ​នេះ៖
រាន​ម៉ា​ស្រោច​ទឹក
ធ្វើ​រាន​ម៉ា ៣ ថ្នាក់​មុខ​បួន ១ នៅ​មុខ​កុដិ​លោក​ចៅ​អធិការ គឺ​បណ្ដុះសសរ ៤ ខ្ពស់​ឡើង ធ្វើ​ដំបូល - ពិតាន, មាន​ចាក់​ចេក​រំលេច​ក្បាច់​តាម​សសរ នឹង​តាម​ថ្នាក់​ទាំង ៣ ជាន់ នឹង​ប្រដាប់​ដោយ​ភួង​ផ្កា ឬ​ដោយ​ភួង​រំយោល​តាម​គួរ​នឹង​ការ ។មាន​រាជ​វត្ត​ជុំវិញ ទុក​តែ​ចន្លោះ​មាត់​ទ្វារ​ចូល - ចេញ​ក្នុង​ទិស​ទាំង ៤ មាន​ឆត្ររួត​ដោត​រៀងរាយ​តាម​រាជវត្ត​នោះ ។ រាន​ទេវតាត្រូវ​រៀប​ធ្វើ​រាន​ទេវតា ៣ ថ្នាក់ ១ នៅ​ទី​ខាង​មុខ​រាន​ម៉ា​ហើយ​រៀប​គ្រឿង​ដង្វាយ​ទេវតា​ដូច្នេះគឺៈ
បាយសី ៥ ថ្នាក់ ១ គូ ស្លាធម៌ ១ គូ
ទឹកអប់ ១ គូ ស្លា​បារី ១ គូ
ទៀន ៥ ធូប ៥ ដាក់​ថ្វាយ​នៅ​រាន​ទេវតា​នោះ ។
ក្នុង​ឱកាស​បុណ្យ​នេះ អាចារ្យ​ត្រូវ​ជូន​ដំណឹង​ដល់​អ្នក​ស្រុក​ដែល​ជា​ចំណុះ​វត្ត​នោះ​គ្រប់​គ្នា នឹង​អ្នក​មុខ​អ្នក​ការ មាន​មេឃុំ​ក្នុង​ស្រុក​នោះ​ជាដើម ឲ្យ​មក​ជួបជុំ​គ្នា​តាម​ពេល​កំណត់ (និយាយ​តាម​សម័យ​នេះ​ត្រូវ​ប្ដឹង​ដល់​ចៅហ្វាយ​ស្រុក​ក្នុង​ស្រុក​នោះ​ផង) នឹង​ត្រូវ​និមន្ត​លោក​ដែល​ជា​ឧបជ្ឈាយ៍ ឬ​ជា​អាចារ្យ​របស់​លោក​ចៅ​អធិការ​មក​ជា​អធិបតី​ក្នុង​ការ​នេះ (និយាយ​តាម​ទំនៀម​ឥឡូវ​នេះ​គេ​ច្រើន​និមន្ត​លោក​មេគណ​មក​ផង) ។
វេលា​យប់​ប្រជុំ​គ្នា​និមន្ត​ព្រះ​សង្ឃ​ចំរើន​ព្រះ​បរិត្ត តិច​ច្រើន​ស្រេច​ហើយ​នូវ​ត្រូវ​ការ ។ មាន​ស្លាធម៌ ១ គូ នឹង​ទឹកអប់​ដាក់​បាត្រ ៨ យក​ទៅ​រៀប​ដាក់​ជា​ជួរ​នៅ​មុខ​លោក​សូត្រ​មន្ត ជា​ទឹក​ពុទ្ធមន្ត​សម្រាប់​ស្រោច​លោក​ចៅ​អធិការ​ក្នុង​វេលា​ក្រោយ ។ លោក​ចៅ​អធិការ​ថ្មី​ត្រូវ​ចេញ​ស្ដាប់​លោក​សូត្រ​មន្ត ជា​មួយ​នឹង​ឧបាសក​ឧបាសិកា តែ​ត្រូវ​អង្គុយ​ខាង​ដើម​អាសន៍ ។ ឯ​រណ្ដាប់​ប្រគេន​លោក​សូត្រ​មន្ត គប្បី​ប្រគេន​តាម​មាន ។
ស្រោច ទឹកព្រឹក​ឡើង ពី​ព្រហាម​ជួបជុំ​អ្នក​មុខ​អ្នក​ការ នឹង​ឧបាសក​ឧបាសិកា​សព្វ​គ្រប់​ហើយ​យក​បាត្រ​ទឹកអប់​ទៅ​ដាក់​នៅ​រាន​ម៉ា​ ថ្នាក់​ទី ២ រួច​ហើយ​និមន្ត​លោក​ចៅអធិការ​ថ្មី​ឡើង​ស្រង់​ទឹក​លើ​រាន​ម៉ា​នោះ ឲ្យ​អង្គុយ​បែរ​មុខ​ទៅ​ទិស​បូព៌ ដល់​កម្រឹត​ឫក្ស​អាចារ្យ​គោះគង ៣ ដង លោក​ដែល​ជា​ឧបជ្ឈាយ៍ ជា​អាចារ្យ ឬ​ជា​មេគណ ទាំង ៣ អង្គ ឬ​តែ​អង្គ​ឯ​ណា​នីមួយ គប្បី​ចូល​ទៅ​យក​ទឹក​ពុទ្ធមន្ត​ស្រោច​ឲ្យ​លោក​ចៅ​អធិការ ចំណែក​ឯ​លោក​សង្ឃ​ដែល​ចំរើន​ព្រះ​បរិត្ត​ពី​ល្ងាច​ត្រូវ​មក​ប្រជុំ​នៅ​ទីនោះ សូត្រ​ជយន្តោ ដរាប​តែ​ស្រង់​ហើយ ។
លោក​អ្នក​ស្រោច​ទឹក​ឲ្យ​ក្នុង​ពិធី​នេះ កំណត់​ចំពោះ​តែ​លោក​ដែល​ជា​ឧបជ្ឈាយ៍ ជា​អាចារ្យ ឬ​ជា​មេគណ​ជា​អ្នក​ស្រោច បើ​គ្នាម​លោក​អំបាល​នេះ ត្រូវ​និមន្ត​លោក​មហា​ថេរ ដែល​ជា​ឧបជ្ឈាយ៍​ធំ​ក្នុង​ស្រុក​នោះ​មក​ស្រោច នេះ​និយាយ​ចំពោះ​តែ​លោក​ដែល​នៅ​ខែត្រ​ក្រៅ បើ​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​និមន្ត​សង្ឃ​នាយក​ក្នុង​គណៈ​របស់​ខ្លួន​មក​ស្រោច​ឲ្យ ។ ចំណែក​លោក​មេគណ​នោះ​ស្រោច​បាន​តែ​លោក​ក្នុង​គណៈ​ជា​មួយ​គ្នា ដូចយ៉ាង​លោក​ចៅអធិការ​ជា​គណៈ​មហានិកាយ លោក​គណៈ​មេគណ​ក៏​ជា​គណៈ​មហានិកាយ​ដែរ ស្រោច​ឲ្យ​គ្នា​បាន ។ លោក​ចៅ​អធិការ​ជា​គណៈ​ធម្មយុត្តិ លោក​មេគណ​ជា​គណៈ​ធម្មយុត្តិ​ដែរ ស្រោច​ឲ្យ​គ្នា​បាន បើ​គណៈ​ផ្សេង​គ្នា​នោះ​គ្មាន​ទំនៀមទម្លាប់​ស្រោច​ឲ្យ​គ្នា​ទេ លោក​អ្នក​ស្រោច​គប្បី​ដឹង​ប្រមាណ​ដូច្នេះ ។
និយាយ​តាម​ច្បាប់​ក្នុង​សម័យ​នេះ ការ​តែងតាំង​ចៅ​អធិការ​សម្រេច​ដោយ​មាន​សញ្ញាបត្រ​ពី​ក្រសួង​ធម្មការ​ជា​គោល​ ធំ កិច្ច​ក្រៅ​អំពី​នេះ​នឹង​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​តាម​ទំនៀមទម្លាប់​បុរាណ ដូច​ពោល​ហើយ​ក៏​បាន ។
ប្រគេន​ខ្លួន​ជា​សិស្ស​គណ នឹង​ប្រគេន​វត្ត​អារាម លោក​ចៅ​អធិការ​កាល​ស្រង់​រួច​ហើយ ស្លៀក​ស្បង់​ដណ្ដប់​ចីពរ​ថ្មី​ទៅ​គង់​លើ​អាសនៈ​ដែល​តែងតាំង​ទុក លំដាប់​នោះ​ចៅ​ភ្នាក់ងារ​ក្រសួង​រដ្ឋបាល មាន​ចៅហ្វាយ​ស្រុក​ជាដើម សូត្រ​ពាក្យ​ដែល​តែងតាំង ឬ​ក៏​សញ្ញាបត្រ​ប្រកាស​ឲ្យ​ដឹង-ឮ​ទួទៅ​គ្រប់​គ្នា ចប់​ហើយ លោក​ភិក្ខុ​សាមណេរ​ទាំងឡាយ​ដែល​នៅ​ក្នុង​វត្ត​ប្រគេន​ខ្លួន​ជា​សិស្ស​គណ​នៅ​ សិក្សា​ធម៌​វិន័យ​ក្នុង​សំណាក់​លោក នឹង​នៅ​ក្នុង​ឱវាទ​លោក​តាម​គួរ​នឹង​ការ ។
លំដាប់​នោះ ពួក​ឧបាសក​ឧបាសិកា​សម្រាប់​វត្ត​នោះ មាន​អាចារ្យ​ជាដើម ត្រូវ​បវារណា​ថ្វាយ​ខ្លួន​ជា​ឧបាសក​ឧបាសិកា នៅ​សិក្សា​ធម៌​វិន័យ​ក្នុង​សំណាក់​លោក នឹង​បវារណា​ដោយ​បច្ច័យ​ទាំង ៤ គឺ​ចីវរ បិណ្ឌបាត សេនាសន គិលាន​ភេសជ្ជ បើ​ត្រូវការ​ដោយ​បច្ច័យ​អំបាល​នោះ សុំ​ឲ្យ​ទារ​បាន​តាម​ត្រូវ​ការ ។
លំដាប់​នោះ ពួក​ភិក្ខុ​សង្ឃ​សាមណេរ នឹង​បណ្ដា​ជន​អំបាល​នោះ ព្រម​គ្នា​ប្រគេន​ទី​វត្ត​អារាម វិហារ កុដិ សាលា បង្គន់ នូវ​បណ្ដា​ទ្រព្យ​ជា​គរុភណ្ឌ លហុភណ្ឌ ជា ចលនវត្ថុ អចលនវត្ថុ ឬ​បើ​មាន​របស់​អ្វី​ដែល​ជា​ខាង​ក្រៅ​វត្ត ដូចយ៉ាង​ធរណី​សង្ឃ មាន​ស្រែ​ចំការ​ច្បារ​ដំណាំ​ជាដើម ជា​របស់​សម្រាប់​វត្ត ក៏​ត្រូវ​នាំ​ពណ៌នា​ប្រគេន​ដោយ​សព្វ​គ្រប់ ឲ្យ​ជា​របស់​នៅ​ក្នុង​អំណាច​គ្រប់គ្រង​រក្សា​របស់​ចៅ​អធិការ​ទាំងអស់ ។
ប៉ុណ្ណេះ​ជា​សូររេច​ពិធី​តែងតាំង​ចៅ​អធិការ​ថ្មី​ហើយ ។ 
ប្រភព http://www.budinst.gov.kh/?q=node/169

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น