วันพุธที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

វិធី​សម្រាល​កូន

ក្នុង​កិច្ច​សម្រាល​កូន​នេះ​នេះ ខ្មែរ​មាន​សន្មត​ពាក្យ​សម្រាប់​ហៅ​ដល់​ទៅ ៥ យ៉ាង គឺ​កើត​កូន សម្រាល​កូន ឆ្លង​ទន្លេ សម្ភព ប្រសូតិ ។ ពាក្យ​ថា កើត​បាន ហៅ​បាន​ទួទៅ​ទាំង​មនុស្ស​ទាំង​តិរច្ឆាន វៀរ​លែង​តែ​ក្សត្រយ៍ ។ ពាក្យ​ថា សម្រាល​កូន នឹង​ឆ្លង​ទន្លេ ហៅ​បាន​ចំពោះ​តែ​មនុស្ស​ដែល​ជាតិ​ជា​រាស្រ្ត​ទួទៅ​ទាំង​អ្នក​ធំ​ទាំង​អ្នក​ តូច ជា​ពាក្យ​ដែល​គេ​វាយ​ដំឡែ​ហើយ​ថា ខ្ពស់​ជាង​ពាក្យ​ថា កើត​កូន ។ ពាក្យ​ថា សម្ភព មាន​បញ្ញាត្តិ​ក្នុង​រាជ​សព្ទ​ថា សម្រាប់​ហៅ​អ្នក​ដែល​បិតា​ជា​ក្សត្រយ៍ មាតា​ជា​ព្រះ​ស្នំ ។ ពាក្យ​ថា ប្រសូតិ​ចំពោះ​ហៅ​បាន​តែ​ក្សត្រយ៍​ទាំង​មាតា​ទាំង​បិតា ជា​ពាក្យ​ដ៏​មាន​ដំឡៃ​ជាង​ពាក្យ​ឯ​ទៀត​ទាំង​អស់ តែ​ក្នុង​ភាសា​ដើម គឺ​ភាសា​មគធៈ​នឹង​សំស្រ្កឹត លោក​ប្រើ​ទួទៅ​ទាំង​ក្សត្រយ៍​ទាំង​រាស្រ្ត យើង​យក​មក​កំណត់​ប្រើ​ចំពោះ​តែ​ក្សត្រយ៍ ។
កិច្ច​សម្រាល​កូន​នេះ​ជា​ការ​ក្រ​ការ​ទម្ងន់ ជា​ទី​ភិត​ភ័យ​ព្រួយ​ដល់​អ្នក​សាមី​ខ្លួន​ទាំង​ប្ដី​ទាំង​ប្រពន្ធ នឹង​បណ្ដា​ញាតិ​ទាំង​ឡាយ ព្រោះ​ជា​ផ្លូវ​ដែល​អាច​នឹង​អន្តរាយ​ជីវិត​នៃ​មាតា ឬ​បុត្រ​ឯ​ណា​នីមួយ​ក៏​បាន ឬ​ទាំង​ពីរ​នាក់​ក៏​បាន ហេតុ​នោះ គេ​ទើប​សន្មត​ពាក្យ​ហៅ​ថា សម្រាល ដើម្បី​ឲ្យ​ធូរ​ឲ្យ​ស្រាល​ទៅ​តាម​មាត់ ១ យ៉ាង​ទៀត​គេ​ហៅ​តាម​អាការ គឺ​ក្នុង​វេលា​មាន​គភ៌​ហៅ​ថា ទម្ងន់ វេលា​កើត ហៅ​ថា សម្រាល គឺ​ស្រាល​ចេញ​អំពី​ពោះ ។ ពាក្យ​ថា ឆ្លង​ទន្លេ ជា​ពាក្យ​ប្រៀប​នៃ​ការ​ក្រ ព្រោះ​ការ​សម្រាល​កូន​នោះ​ជា​ការ​ក្រ​ណាស់ ប្រៀប​បី​ដូច​ជា​បុគ្គល​ហែល​ទឹក​ឆ្លង​ទន្លេ កម្រ​នឹង​រួច​រស់​ដល់​ត្រើយ​បាន​ដូច្នោះ ។
ក៏​ឯ​វិធី​សម្រាល​កូន​យ៉ាង​រាស្រ្ត ៗ អ្នក​ស្រុក​នោះ កាល​ណា​ដឹង​ជា​គភ៌​ចាស់​ខែ ជិត​ដល់​កំណត់​នឹង​សម្រាល​ហើយ គឺ​ក្នុង​រវាង​មុន​សម្រាល ២- ៣ ខែ គេ​រមែង​ស្វែង​រក​ថ្នាំ នឹង​របស់​ផ្សេង ៗ ដែល​សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​កិច្ច​នេះ មក​បម្រុង​ទុក​ដើម្បី​នឹង​បាន​ប្រើ​ការ​ក្នុង​វេលា​សម្រាល​កូន​រួច​ហើយ ។
ថ្នាំ​ធំ​ដែល​សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​កិច្ច​នេះ មាន ២ យ៉ាង គឺ​ថ្នាំ​ផង់​ឬ​ហៅ​ថា​ថ្នាំ​ត្រាំ​ស្រា ១ យ៉ាង ថ្នាំ​ឆ្នាំង ១ យ៉ាង ។ ឯ​ថ្នាំ​ផង់​នោះ​គេ​ផ្សំ​យក​ដើម​ឈើ​ខ្លះ សំបក​ឈើ​ខ្លះ ឫស​ឈើ​ខ្លះ មើម​ឈើ​ខ្លះ មក​ហាន់​បុក​ឲ្យ​ល្អិត​ទុក ។ មុន​នឹង​ប្រើ​ត្រូវ​យក​ថ្នាំ​នោះ​មក​ដាក់​ក្នុង​ដប ចាក់​ស្រា​ត្រាំ​ទុក​ប្រមាណ ២- ៣ ខែ ទើប​យក​មក​ផឹក ។ ឯ​ថ្នាំ​ឆ្នាំង​នោះ ក៏​គឺ​គ្រឿង​ថ្នាំ​ជា​មួយ​គ្នា​នឹង​ថ្នាំ​ផង់​នោះ​ឯង ប្លែក​តែ​គេ​យក​មក​កាត់​ជា​កំណាត់ ៗ ដាក​ក្នុង​ឆ្នាំង​ថ្មី ១ ទុក​សម្រាប់​ដាំ​ទឹក​ផឹក ។ ថ្នាំ​ទាំង ២ យ៉ាង​នេះ ជា​ថ្នាំ​ក្ដៅ មាន​សព្វ​គុណ​ដូច​គ្នា សម្រាប់​លាង​ជំរះ​ទម្លាក់​ឈាម​អាក្រក់​ដែល​ជា​ដុំ​ខន់​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន សឹង​អាច​បណ្ដាល​ឲ្យ​ទៅ​ជា​រោគ​ផ្សេង ៗ នោះ​ឲ្យ​ធ្លាក់​ចុះ​មក នឹង​សម្រាប់​ផ្គុំ​ធាតុ​ក្នុង​ខ្លួន​ឲ្យ​មាន​កំលាំង​ស្មើ​ភាគ​គ្នា​ឡើង​វិញ នឹង​រក្សា​សាច់ ឈាម សរសៃ ឲ្យ​ល្អ​ឲ្យ​ស្រស់​ឡើង​វិញ ថ្នាំ​ទាំង​ពីរ​យ៉ាង​នេះ ត្រូវ​ផឹក​តាំង​ពី​វេលា​សម្រាល​កូន​ហើយ​រហូត​ទៅ ទាល់​តែ​ឃើញ​ថា​ស្រួល​ខ្លួន​ហើយ​ទើប​ឈប់ នឹង​ផឹក​ជា​មួយ​គ្នា​ទាំង​ពីរ​យ៉ាង​ទៅ​ក៏​បាន ឬ​នឹង​ផឹក​តែ​យ៉ាង​ឯ​ណា​នីមួយ​ក៏​បាន អ្នក​ដែល​មិន​ចេះ​ផឹក​ស្រា​គេ​ច្រើន​ប្រើ​ថ្នាំ​ឆ្នាំង ពុំ​នោះ​សោត​គេ​យក​ថ្នាំ​ផង់​នោះ​មក​ឆុង​ទឹក​ក្ដៅ​ផឹក​ក៏​មាន ។
ដល់​មក​ក្នុង​ខែ​ដែល​នឹង​សម្រាល ត្រូវ​ត្រៀម​រក​ធ្យូង​ឈើ​ចំនួន​យ៉ាង​តិច ១ ហាប ឬ​បើ​គ្មាន​ធ្យូង​ត្រូវ​រក​ឧស​ក្រសាំ​ង​ចំនួន​តិច ១ ម៉េត្រ នឹង​គ្រែ​ដេក ១ កំពស់​ប្រមាណ ៦៥ សង្ទីម៉េត្រ​នឹង​ចង្រ្កាន​ដី ១- ២ មក​បម្រុង​ទុក​ដើម្បី​នឹង​បាន​ដុត​ឲ្យ​អ្នក​សម្រាល​កូន​ដេក​អាំង​ក្នុង​វេលា ​សម្រាល​រួច​ហើយ ។
ប្រយោជន៍​ដែល​ប្រើ​អាំង​ភ្លើង​ធ្យូង​នោះ ព្រោះ​ភ្លើង​ធ្យូង​ក្ដៅ​ងំ​ហើយ​មិន​សូវ​មាន​ផ្សែង​ផង ។ ប្រយោជន៍​ដែល​ប្រើ​អាំង​ភ្លើង​ឧស​ក្រសាំង​នោះ ព្រោះ​ភ្លើង​ឧស​ក្រសាំង​ក្ដៅ​ងំ​ល្អ​ហើយ​ធុំ​ក្លិន​ក្រអូប​ផង ។ នឹង​ប្រើ​ដុត​ទាំង​ពីរ​យ៉ាង​ជា​មួយ​គ្នា​ក៏​បាន ឬ​តែ​យ៉ាង​ឯ​ណា​នីមួយ​ក៏​បាន ទៅ​តាម​ភូមិ​ស្ថាន​ដែល​រក​ងាយ​ឬ​រក​ក្រ ។
គុណ​ប្រយោជន៍​ដែល​ផឹក​ថ្នាំ​ពីរ​មុខ​ខាង​ដើម​នឹង​អាំង​ភ្លើង​នេះ ជា​ឧបការៈ​ជួយ​ទំនុក​បម្រុង​សាច់​ឈាម​សរសៃ​ឲ្យ​ល្អ ឲ្យ​បាន​សុខ​សប្បាយ​ក្នុង​ខ្លួន កុំ​បណ្ដាល​ទៅ​ជា​រោគា​ព្យាធិ​ផ្សេង ៗ មាន​រោគ​ស្គម​រីង​រៃ​ជា​ដើម ។ ត្រង់​នេះ​ចាស់​ៗ​តែង​និយាយ​ថា អ្នក​សម្រាល​កូន បើ​ផឹក​ថ្នាំ​បាន​ច្រើន​អាំង​ភ្លើង​បាន​ច្រើន​ថ្ងៃ នឹង​មាន​សាច់​ឈាម សំបុរ​ល្អ ក្រ​ចាស់ មិន​សូវ​មាន​រោគា​ព្យាធិ​មក​ញាំ​ញី​រាង​កាយ​តាម​ដែល​សង្កេត​មក​ឃើញ​ពិត​ ដូច្នោះ​មែន ។
ត​មក​ត្រូវ​ចាត់​ចែង​ដេរ​ម៉ក់ (ខ្លះ​ហៅ​ថា​កែប) សណ្ឋាន​យ៉ាង​ពូក តែ​តូច​ល្មម​កូន​ខ្ចី​នោះ​ដេក​ស្រួល​ញាត់​គរ​ធូរ ៗ ឲ្យ​បាន​ចំនួន ៧- ៨ កំណាត់ នឹង​មុង​តូច ១ អង្រឹង ១ បម្រុង ១​បម្រុង​ទុក​ដើម្បី​នឹង​ឲ្យ​កូន​ខ្ចី​នោះ​ដេក​ក្នុង​វេលា​សម្រាល​ហើយ ។
ដល់​វេលា​ឈឺ​ពោះ​ជិត​នឹង​សម្រាល​ហើយ ត្រូវ​រៀប​ចំ​បន្ទប់ ១ ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​ខ្លួន​នោះ បិទ​បាំង​ដោយ​ជញ្ជាំង ឬ​ដោយ​វាំងនន (តែ​អ្នក​ខ្លះ​គេ​សង់​រោង​១​តូច​នៅ​ក្បែរ​ផ្ទះ​នោះ) ទុក​សម្រាប់​ឲ្យ​សម្រាល​កូន នឹង​ត្រូវ​ទៅ​អញ្ជើញ​ឆ្មប​ស្រី​ស្រុក​អាយ​ម្នាក់​មក​ជួយ​ជ្រោម​ជ្រែង​ក្នុង​ ការ​សម្រាល​នោះ ក្នុង​ខណៈ​សម្រាល​នោះ​មាន​ជា​ទំនៀម​ហាម​មិន​ឲ្យ​អ្នក​ដទៃ​ក្រៅ​ចូល​ទៅ​ក្នុង ​បន្ទប់ ចូល​បាន​តែ​ស្រី​ដែល​ជា​ឆ្មប ជា​ជីដូន- ម្ដាយ​បង​ប្អូន​ផ្ទាល់​ឬ​ស្រី​ដែល​ស្និទ្ធ​ស្នាល​ជិត​ដិត​ណាស់ ដែល​មាន​កិច្ច​ត្រូវ​ចូល​ទៅ​ជួយ​គាំពារ​ដោយ​ប្រការ​ឯណា​នីមួយ ឬ​បើ​មាន​ហេតុ​មិន​ស្រួល​ជា​ខ្លាំង​កើត​ឡើង ប្រុស​ដែល​ជា​អាពុក- ប្ដី- បង​ប្អូន ឬ​គ្រូ​ពេទ្យ​នឹង​ចូល​ទៅ​ជួយ​ឧបត្ថម្ភ​បាន ។ វេលា​សម្រាល​ហើយ ឆ្មប​ត្រូវ​លាង​ជំរះ​មន្ទិល​ឲ្យ​ម្ដាយ​ទឹក​ក្ដៅ​អ៊ុន ៗ ដែល​គេ​ដាំ​បម្រុង​ហើយ​ត្រូវ​ប្រកប​ថ្នាំ​ស្រស់ ១ មុខ គឺ​យក​ស្លឹក​ក្រសាំង​បង្ហុំ ម្រេច ដី​ប្លី ក្រវាញ ម្រែង​ភ្លើង ប្រមាណ​ស្មើ​ភាគ​គ្នា នឹង​អំបិល​លើស​គេ​ប្រមាណ ២ ភាគ មក​បុក​ឲ្យ​ល្អិត​ហើយ​លាយ​នឹង​ទឹក​នោម​​កូន​ក្មេង​ឬ​ស្រា ឲ្យ​ម្ដាយ​ផឹក​ក្នុង​ខណៈ​នោះ​ភ្លាម ។ សុក​ត្រូវ​ខ្ចប់​ហើយ​យក​ទៅ​កប់​តាម​ទិស​ដែល​អាចារ្យ​កំណត់​ឲ្យ ។
លំដាប់​នោះ​ត្រូវ​បែរ​មក​ចាត់​ការ​ឲ្យ​កូន​ខ្ចី​នោះ​វិញ គឹ​ត្រូវ​លើក​រលាក់​ទឹក​ព្រៃ​ក្នុង​ខ្លួន​នោះ​ឲ្យ​ធ្លាក់​អស់​ហើយ យក​អំបោះ​ខ្មៅ​មក​ចង​សណ្ដង់​ផ្ចិត ហើយ​កាត់​ទុក​តែ​ល្មម​សមគួរ នឹង​ត្រូវ​ប្រកប​ថ្នាំ ១ មុខ​ទៀត គឺ​យក​សត្វ​សង្កើច​ប្រមាណ ៦- ៧ មក​ច្របាច់​លាយ​នឹង​ស្រា​បន្តិច ហើយ​យក​នោះ​ទៅ​ក្វៀស​ជូត​ជំរះ​អណ្ដាត​កូន​ខ្ចី ស្រេច​ហើយ​លើក​ដាក់​លើ​ម៉ក់​ឲ្យ​មនុស្ស​ទទួល​យក​ទៅ​ដាក់​ក្នុង​មុង​ដែល​គេ​ ចាត់​ទុក ។
លំដាប់​នោះ​អ្នក​ម្ចាស់​ការ ត្រូវ​រួស​រាន់​យក​ចង្ក្រាន ធ្យូង​នឹង​គ្រែ​ដែល​ពោល​ខាង​លើ​ទៅ​រៀប​ដុត​ភ្លើង​ហើយ​ដាក់​គ្រែ​ពី​លើ​នៅ​ បន្ទប់​ដែល​សម្រាល​នោះ​ឬ​នៅ​បន្ទប់​ណា ១ តាម​ដែល​ឃើញ​ថា​ស្រួល ហើយ​ជួយ​គ្រា​អ្នក​សាមី​ខ្លួន​ទៅ​ដាក់​ឲ្យ​ដេក​អាំង នឹង​ត្រូវ​ចាត់​មនុស្ស​ម្នាក់​ឲ្យ​នៅ​មើល​ថែ​ភ្លើង​ឲ្យ​ឆេះ​តែ​ល្មម​អាំង​ បាន ។
លំដាប់​នោះ​អ្នក​ម្ចាស់​ការ ត្រូវ​រៀប​របស់​ដែល​ជា​គ្រឿង​កំណល់​ឆ្មប ១ ប្រដាប់​ទៀត គឺ​ស្រូវ ១ កញ្ជើ (ស្រូវ​នេះ​ហៅ​ថា​ស្រូវ​ពន្លៃ) ចេក ១ ស្និត ស្រា ១ ដប អំបោះ ១ ប៉ោយ ទៀន ៥ ធូប ៥ ដាក់​លើ​កញ្ជើ​ស្រូវ​នោះ នឹង​មាន​អង្ករ ១ ចាន​ទៀត យក​ទៀន​ស្នែង​ក្របី (គឺ​ទៀន​ដែល​ពត់​ជា​រង្វង់​ដូច​ស្នែង​ក្របី ហើយ​ទៀន ១ ដើម​ទៀត​មក​បិទ​ភ្ជាប់​ត្រង់​កណ្ដាល) ដោត​បញ្ឈរ​លើ​អង្ករ​នឹង​ដាក់​ប្រាក់ ៤​ប៉ែ (ឬ​៤​សេន) នៅ​លើ​អង្ករ​នោះ​ទៀត ។ របស់​អំបាល​នេះ​ត្រូវ​យក​រៀប​ទុក​ក្បែរ​គ្រែ​ដែល អាំង​ភ្លើង ទុក​ទៅ​ដល់​គ្រប់ ៣ ថ្ងៃ ទើប​លើក​ជូន​ទៅ​ឆ្មប ដូច​ជា​នឹង​មាន​ពោល​ទៅ​ខាង​ក្រោយ ។
លំដាប់​អំពី​នោះ​ទៀត ត្រូវ​រក​គ្រូ​ឬ​អាចារ្យ ឬ​អ្នក​ឯ​ណា​នីមួយ​ដែល​ចេះ​មន្ត​អាគម​មក​ព័ទ្ធ​សីមា គឺ​គេ​យក​អំបោះ​ស​មក​សូត្រ​សែព​ដោយ​មន្ត​អាគម​ហើយ​ចង​ព័ទ្ធ​ជុំ​វិញ​គ្រែ​ ដែល​អាំង​ភ្លើង ជា​របង​សម្រាប់​ការ​ពារ​កុំ​ខ្មោច បិសាច អាប ព្រាយ មាន ព្រាយ​ក្រឡា​ភ្លើង​ជា​ដើម ដែល​នឹង​មក​បៀត​បៀន​យាយី​ដល់​អ្នក​សម្រាល​កូន ព្រោះ​ក្នុង​ពេល​ដែល​សម្រាល​កូន​ឈឺ​ទូរន់​ទូរា​ដូច្នេះ ខ្មោច បិសាច អាប ព្រាយ ចំណាំ​តែ​មក​បន្លំ​ធ្វើ​ឲ្យ​ទៅ​ជា​ឈឺ​ផ្សេង ៗ ថែម​ទៀត ។
នៅ​ក្រោម​ផ្ទះ​ត្រង់​កន្លែង​ដែល​សម្រាល​កូន​នោះ គេ​តែង​យក​បន្លា​មក​ស្រាស់ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​អាប​មក​យាយី​ដល់​អ្នក​សម្រាល​កូន នឹង​កុំ​ឲ្យ​មក​លិត​ស៊ី​ឈាម ឬ​របស់​ស្មោគ​គ្រោក​ទាំង​ពួង ព្រោះ​អាប​នោះ​វា​ខ្លាច​បន្លា​ដោយ​ធម្មជាតិ​របស់​អាប​នោះ វា​តែង​តែ​ដើរ​ចូល​ធ្វើគេ​ឲ្យ​ឈឺ ដើម្បី​យក​របស់​សំណែន ហើយ​នឹង​តែង​ដើរ​លិត​ស៊ី​ខ្ទុះ​ឈាម​ក្នុងទី​ផ្សេង ៗ ទួទៅ ។ 
ប្រភព http://www.budinst.gov.kh/?q=node/180

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น