วันพุธที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

អំពី​ការ​បក​សករាជ

ឃុន​បណ្ណានុរក្ស ប៊ូ - ប៉ូ នៅ​ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ
ប្រែ​រៀបរៀង
១- សំនួរ .- ព្រះ​ធម្មកថិក​លោក​អ្នក​សំដែង​ធម៌​ទេសនា​គ្រប់​អង្គ​មុន​នឹង​ចាប់​ផ្ដើម​ សំដែង​ធម៌ លោក​តែងតែ​មក​សករាជ​សិន ចុះ​ពាក្យ​ថា "បក​សករាជ" នេះ​តើ​ប្រែ​ថា​ម៉េច ?
១- ចម្លើយ .- ប្រែ​ថា "ប្រាប់​សករាជ" គឺ​ប្រាប់​ថ្ងៃ - ខែ - ឆ្នាំ ។
២- ស .- ម៉េច​ក៏​លោក​ចាំបាច់​ប្រាប់​ថ្ងៃ - ខែ - ឆ្នាំ​ទៀត បើ​មាន​ច្បាប់​ប្រតិទិន​ដែល​គេ​បោះពុម្ព​ផ្សាយ​ជា​ច្រើន ពេញ​ស្រុក​ទេស​ហើយ, ដែល​លោក​ប្រាប់​នោះ​តើ ដោយ​លោក​ប្រាថ្នា​យក​ហេតុ​ប៉ុន្មាន​យ៉ាង ?
២- ច .- បាន​ជា​លោក​ប្រាប់​ថ្ងៃ - ខែ - ឆ្នាំ​នោះ ដោយ​លោក​ប្រាថ្នា​យក​ហេតុ ២ យ៉ាង​គឺៈ
ក .- ដើម្បី​ប្រកាស​គុណ​នៃ​ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា​ឲ្យ​ពួក​ពុទ្ធបរិស័ទ​កើត​សទ្ធា​ ជ្រះថ្លា​យល់​ឃើញ​ជា​មុន​ថា សាសនា​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​ជា​ម្ចាស់​នោះ សូម្បី​ព្រះ​អង្គ​បរិនិព្វាន​ទៅ​យូរ​អង្វែង​រាប់​ពាន់​ឆ្នាំ​ហើយ ពាក្យ​ប្រៀន​ប្រដៅ​របស់​ព្រះ​អង្គ​ដែល​ហៅ​ថា​សាសនា ក៏​គង់​តែ​មាន​នៅ​ស្ថិតស្ថេរ​ចេរកាល​មក​ជា​ប្រាកដ​ដល់សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ មិន​បាត់បង់​ទៅ​ឯណា បើ​ប្រសិន​ជា​ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា​គ្មាន​ផល​ប្រយោជន៍ ដល់​អ្នក​ដែល​រាប់អាន​ប្រកាន់​ប្រតិបត្តិ​តាម​ទេ ម្ល៉េះ​សម​ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា​អន្ដរអាន​សាប​សូន្យ​បាត់បង់​ទៅ​ជា​យូរយារ​ណាស់​ មក​ហើយ មិន​មែន​គង់​ទ្រង់​នៅ​រហូត​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ទេ អ្នក​ដែល​កើត​មក​ខាង​ក្រោយ​មុខ​ជា​ខាន​បាន​ជួប​ប្រទះ​នឹង​ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា ព្រោះ​គ្មាន​អ្នក​ណា​នាំ​ត ៗ គ្នា​មក ប៉ុន្តែ​បាន​ជា​មិន​បាត់​បង់​ទៅ​ដូច្នោះ ព្រោះ​ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា​ឲ្យ​ផល​ប្រយោជន៍​ដល់​អ្នក​ប្រតិបត្តិ​តាម​គ្រប់​យុគ​ គ្រប់​សម័យ ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ប្រតិបត្តិ​តាម​សម្រេច​ផល​ប្រយោជន៍​តាម​សម​គួរ​ដល់​សេចក្ដី​ ប្រតិបត្តិ​របស់​ខ្លួន ហេតុ​នេះ​បាន​ជា​នាំ​គ្នា​ប្រកាន់​ត ៗ មក​តាម​លំដាប់​រហូត​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ កាល​បើ​ពួក​ពុទ្ធបរិស័ទ​យល់​ឃើញ​ដូច្នេះ​ហើយ មុខ​ជារ​នឹង​តាំង​ចិត្ត​ថា គួរ​តែ​អាត្មា​អញ​ប្រកាន់​រាប់អាន​ប្រតិបត្តិ​ព្រះ​ពុទ្ធ-សាសនា​តទៅ​ទៀត​តាម ​កំឡាំង​របស់​ខ្លួន ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​ជន​អ្នក​កើត​មក​ខាង​ក្រោយ​ទៀត ។
ខ- ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​ពុទ្ធបរិស័ទ​អ្នក​បាន​ស្ដាប់​ធម៌ទេសនា​ហើយ​កើត​សេចក្ដី​ សង្វេគ​តក់ស្លុត​ចិត្ត​គិត​ដល់​អាយុ​សង្ខា​របស់​ខ្លួន​ថា អាត្មា​អញ​ដែល​បាន​រួច​រស់​ជីវិត​នៅ​រហូត​មក​ដល់​ថ្ងៃ​ដែល​បាន​ស្ដាប់​ធម៌​ នេះ រាប់អាន​ចំនួន​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ហើយ ក្នុង​ឆ្នាំ​ដែល​កន្លង​រំលង​មក​ហើយ​ទាំង​ប៉ុណ្ណោះ អាត្មា​អញ​បាន​ធ្វើ​ប្រយោជន៍​ខ្លះ​ដែរ​ឬ​ទេ បើ​នឹក​រឭក​ឃើញ​ថា ខ្លួន​អញ​បាន​ធ្វើ​ប្រយោជន៍​រួច​ខ្លះ​មក​ហើយ ឬ​ដឹង​ថា​កំពុង​តែ​ធ្វើ មុខ​ជា​នឹង​ខំ​ធ្វើ​បន្ថែម​ឲ្យ​រឹត​តែ​ច្រើន​ឡើង​ទៀត មិន​ហ៊ាន​បណ្ដែត​បណ្ដោយ​ឡើយ ព្រោះ​យល់​ឃើញ​ថា ថ្ងៃ ខែ ឆ្នាំ​ដែល​កន្លង​ទៅ​នោះ មិន​មែន​កន្លង​ទៅ​តែ​ឯង​ទេ អាយុ​ជិវិត​របស់​អាត្មា​អញ ក៏​កន្លង​ទៅ​ជា​មួយ​ផង​ដែរ បើ​ដឹង​ថា​ខ្លួន​ខ្លួន​មិន​បាន​ធ្វើ​ប្រយោជន៍​អ្វី​សោះ មុខ​ជា​នឹង​ខំ​ប្រឹង​ធ្វើ​យ៉ាង​រួសរាន់ មិន​ហ៊ាន​បង្អែ​បង្អង់​ឡើយ ។ មួយ​ទៀត នឹង​យល់​ឃើញ​ថា ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា​ដែល​បាន​គង់​នៅ​ហើយ​ចំរើន​រុងរឿង​រហូត​មក​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​ នេះ ដោយ​សារ​តែ​អាស្រ័យ​បុព្វបុរស​អ្នក​មុន ៗ បាន​ប្រតិបត្តិ​រក្សា​ត ៗ គ្នា​មក ឯ​អាត្មា​អញ​មាន​អាយុ​រស់​នៅ​ដរាប​មក​ដល់​ថ្ងៃ​នេះ​ហើយ មិន​ទាន់​បាន​ប្រតិបត្តិ​សិក្សា​ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា​នៅ​ឡើយ​សោះ បើ​ដូច្នេះ​គួរ​តែ​អញ​តាំង​ចិត្ត​នឹង​ប្រតិបត្តិ​សិក្សា​ព្រះ​ពុទ្ធ-សាសនា​ ឲ្យ​បាន​មាំមួន​តទៅ បើ​ដឹង​ថា​ខ្លួន​ជា​អ្នក​ធ្លាប់​បាន​ប្រតិបត្តិ​សិក្សា​ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា​ពី​ កាល​មុន​មក​ខ្លះ​ហើយ មុខ​ជា​ខិតខំ​ធ្វើ​ប្រតិបត្តិ​ឲ្យ​ទ្វេ​ច្រើន​ឡើង​លើស​មុខ​ទៅ​ទៀត កាល​បើ​ពួក​ពុទ្ធបរិស័ទ​បាន​ពិចារណា​ឃើញ​យ៉ាង​នេះ​ហើយ ចិត្ត​ក៏​នឹង​កើត​សទ្ធា​ជ្រះ​ថ្លា​ក្នុង​សាសនធម៌​ពាក្យ​ប្រៀន​ប្រដៅ​របស់​ ព្រះ​បរម​សាស្ដា ហើយ​នឹង​មាន​ចិត្ត​សំវេគ​តក់ស្លុត​ដល់​អាយុ​សង្ខា​របស់​ខ្លួន នឹង​ធ្វើ​ខ្លួន​ឲ្យ​សម​គួរ​ដល់​ការ​ស្ដាប់​ធម៌​តទៅ ។
ព្រោះ​ហេតុ​តែ​លោក​ជា​ធម្មកថិក​ប្រាថ្នា​ប្រយោជន៍​ទាំង ២ ប្រការ​ដូច​បាន​ឆ្លើយ​មក​នោះ​ឯង​ហើយ បាន​ជា​មុន​នឹង​សំដែង​ធម៌ទេសនា លោក​តែង​តែ​បក​សករាជ​សិន ដោយ​សេចក្ដី​សង្ខេប​ឬ​ពិស្ដារ ទោះបី​អ្នក​ស្ដាប់​កំណត់​ចាំ​ថ្ងៃ - ខែ - ឆ្នាំ​ជា​អតីត​អនាគត​នឹង​បច្ចុប្បន្ន​បាន​ក្ដី មិន​បាន​ក្ដី ក៏​លោក​ចេះ​តែ​ប្រាប់​ដែរ ។ ហេតុ​នេះ​បាន​ជា​ព្រះ​ធំ្មកថិក​តែង​តែ​បក​សករាជ​មុន​ទេសនា​ជាប់​ជា​ទំនៀម​ ទម្លាប់​ត ៗ គ្នា​មក​រហូត​ដល់​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ។
សរុប​សេចក្ដី​ឲ្យ​ខ្លី​ថា អ្នក​ដែល​បាន​ស្ដាប់​លោក​បក​សករាជ​ហើយ អាច​នឹង​ញ៉ាំង​ចិត្ត​កើត​សទ្ធា​ជ្រះ​ថ្លា​ក្នុង​គុណ​ព្រះ​ពុទ្ធសាសនា ១ យ៉ាង ដើម្បី​នឹង​ញ៉ាំង​ចិត្ត​ឲ្យ​កើត​សំវេគ​តក់ស្លុត​ដល់​អាយុ​សង្ខារ​របស់​ខ្លួន ១ យ៉ាង រួម​ជា ២ យ៉ាង​ដូច្នេះ​ឯង ។
៣- ស .- ចុះ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​មាន​ប្រើ​សករាជ​ប៉ុន្មាន​យ៉ាង​ក្នុង​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ (គ. ស. ១៩៥២) ?
៣- ច .- មាន​ប្រើ​សករាជ ៤ យ៉ាង​គឺ ពុទ្ធសករាជ ១ គ្រឹស្ដសករាជ ១ មហា​សករាជ ១ ចុល្លសករាជ ១ ។ ឯ​សករាជ​ទាំង ៤ យ៉ាង​នេះ មាន​ដើម​កំណើត​កើត​នៅ​ប្រទេស​ណា មាន​ការ​កំណត់​រាប់​ប្លែក​គ្នា​យ៉ាង​ណា នោះ​នឹង​មាន​សេចក្ដី​អធិប្បាយ​ក្នុង​សៀវភៅ​កម្ពុជសុរិយា​ខ្សែ​ខាង​មុខ​ឯ​ណោះ ។
ចប់
  ប្រភព http://www.budinst.gov.kh/?q=node/292

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น